Sinterklaas van Charlotte Dematons verscheen in een nieuw, aan de tijdgeest aangepaste versie. En hetr is wederom een feestje. 

In 2007 verscheen het tekstloze prentenboek Sinterklaas voor het eerst. En in 2017 werd het op verzoek van Charlotte Dematons zelf niet meer herdrukt; een boek vol zwarte pieten kon niet meer.

In de herziene uitgave zien we dan ook Pieten in alle soorten en maten - dik, dun, jong, oud, lang en kort - en vooral in alle huids- en haarkleuren. Maar Dematons bracht het boek op meer manieren bij de tijd. Zo hoeven de pieten niet meer op een krappe zolder te slapen, maar hebben ze hun eigen Pietenflat gekregen. In de Pietenflat, een fraaie mix van Zaanse geveltjes, strak design en Spaanse bogen, heeft elke Piet een eigen kamer. Verder liggen er op alle daken zonnepanelen.

Wat hetzelfde bleef, zijn de prachtige platen boordevol details waar Dematons patent op heeft (denk aan bijvoorbeeld haar boeken Alfabet en Nederland). We krijgen inkijkjes in onder meer het grote huis van Sinterklaas, de werkplaats, de stoomboot, de aankomst van hulpsinterklazen in de Nederlandse residentie en pakjesavond. Elke prent bevat knipogen naar de beeldende kunst en actualiteit. Zo heeft de hoofdpiet een foto van Dieuwertje Blok boven zijn bed hangen en oogt de slaapkamer van een ander als die Van Gogh ooit schilderde. We zien de Sagrada Familia buiten het Spaanse landgoed van Sinterklaas en een Rotko aan de muur van een Nederlandse woonkamer. En op elke prent valt wel ergens het paard van Sinterklaas te spotten. Je kunt ernaar blijven kijken en steeds iets nieuws ontdekken. Dit boek is het perfecte cadeau voor elke schoen. 

(Deze recensie verscheen in gewijzigde vorm eerder in onderwijsvakblad Didactief).